Władysław Kaźmierczak i Ewa Rybska, Poland

The performance was built on well known and widely acknowledged Kaźmierczak’s methods, however it was set within a brand new context. An attempt to read text using a microphone tied to the calf was condemned to failure.( Artists introduced in a new context our ties with the EU. Our national history (starting from the establishment of Solidarity) was served in a religiously patriotic sauce mixed with a hip-hop rhythm, which climaxed with the appearance of the EU itself. Hence the artists distributed among the audience specially prepared gifts, which they took out of a plastic bag, labeled Euro. It’s worth to notice that those little souvenirs came from a QQ gallery installation by a Swiss artist Salome Hettenshweiller. This fact has little to do with the meaning of the performance itself, yet it aptly indicates the idea of art recycling (where elements of one piece find its place in another one). The strong point of the performance was the fact that the artists refrained from any kind of aggressive agitating, focusing on presentation of our thinking patterns.

- performance oparty na wypróbowanych sposobach Kaźmierczaka,znanych dobrze koneserom performance w świecie, zastosowanych jednak w kontekście nowych treści. Próba czytania tekstów na leżąco do mikrofonu przywiązanego do łydki musiała skończyć się niepowodzeniem... Nową treścią była UE której historię rozpoczął od Solidarności i strajków na Wybrzeżu w 1980 roku. Nasza narodowa historia została tu podana jak w hip-hopowym miksie religijno - patriotycznym, z elementali cyrkowej żąglerki symbolami, gdzie na końcu pojawia się ONA - Unia Europejska (performance był zatytułowany "Euro - ID"). Z torby supermarketowej ze znaczkiem Euro rozdane zostały publiczności prezenty. Tu ciekawostka: prezentami były miękkie poduszeczki obleczone w kwiecisty mateiał pochodzące z Galerii QQ z instalacji szwajcarskiej artystki Salome Hettenschweiller. Nie ma to znaczenia dla wymowy tego performance ale mówi o metodzie performerskiej polegającej na recyclingu sztuki, gdy to elementy z jednego dzieła żyją dalej w innym.
Plusem performance było to, że artyści nie agitowali za lub przeciw, ale przedstawili pewną rekapitulację naszej sytuacji w jakiej aktualnie myślimy.



















< < < back

< < < www.spam.art.pl